شش

بر سر دوش عمو ، آن سه ساله دختر دست ها را گره انداخته بر موی عمو...

زیر لب میگوید :

عمر کوتاه رقیه به فدای خم گیسوی عمو...

پنج

خواست از هر دو جهانَم شَوَد آسوده خيال

پدرم دستِ مرا داد به دستانِ حسين^{(علیه السلام)}

چهار

شـــــکر خـــــدا که مادر من اهل روضه بود
با لقمه ی حـــــلال پــــــدر قد کشیــــده ام

سه

اين زخمهاي لطمه كه بر صورت من است

تنديس نوكريست كه در روضه كنده ام

دو

ما خمس مالمان همه خرج محرم است

مالی که وقف روضه نباشد حلال نیست ...

یک

ما را به بهشت و سلسبیل، دل خوش نیست
ما هستی مان پادشه کرب و بلاست

کم کم سیاهی علمت دیده میشود ...

وقت وداع فصل بهاران بگو "حسین"

در لحظه های بارش باران بگو "حسین"

هرجا دلت گرفت کمی محتشم بخوان

هی در میان گریه بگو جان، بگو "حسین"

کشتی شکست خورده که دیدی به کارزار

در خاک و خون تپیده به میدان بگو "حسین"

از نام گرم او دل برف آب می رود

در سردسیر سخت زمستان بگو "حسین"

تغییر کرده است لغت نامه هایمان

زین پس به جای واژه عطشان بگو "حسین"

روضه بخوان که لحظه ی طغیان چشم ماست

همپای چشمه های خروشان بگو "حسین"

دیدی اگر که جسم قمر زیر آفتاب

مانده سه روز بین بیابان بگو "حسین"

دیدی اگر که جامه ی یوسف ربوده اند

افتاده بین معرکه عریان بگو "حسین"

دیدی اگر که قاری قرآن سرش شکست

از سنگ قوم دشمن قرآن بگو "حسین"

                                                                                           

میلاد حسنی